السلام علیک یا صاحب الزمان

بسم الله الرحمن الرحیم

تهاجم فرهنگی جنگی نامحسوس

دشمنان انقلاب اسلامی در جنگ تمام عیاری که از سه دهه پیش علیه انقلاب اسلامی و مردم ایران آغاز کردند،بیشترین تلاش خود را بر تهدیدات نرم معطوف کردند که جنگی آرام،مستمر و بدون سر و صداست.

تعبیر رهبر انقلاب از اقدامات فرهنگی دشمن به اقدام و عمل بمب های شیمیایی،نشان از هوشمندی فوق العاده معظم له و رصد تیزبینانه ی فعالیت های آرام و در عین حال عمیق فرهنگی دشمن در سال 68دارد:

"در حال حاضر،یک جبهه بندی عظیم فرهنگی که با سیاست و صنعت و پول و انواع و اقسام پشتوانه ها همراه است،مثل سیلی راه افتاده تا با ما بجنگد.جنگ هم جنگ نظامی نیست بسیج عمومی هم در آنجا هیچ تاثیری ندارد.آثارش هم بگونه ای است که تا به خود بیاییم،گرفتار شده ایم.مثل یک بمب شیمیایی نامحسوس و بدون صدا عمل می کند فرض کنید در محوطه ای یک بمب شیمیایی بیفتد که احدی نفهمد که این بمب در آنجا افتاده؛ولی پس از 48ساعت ببینند صورت ها و دستهای همه تاول زده است"(7/9/68)

فرهنگ بالا ترین سلطه

کشورهای بیگانه برای اینکه به راحتی و با هزینه کم بتوانند بر آب و خاک و سرنوشت یک ملتی تسلط پیدا کنند،سعی می کنند از طریق تغییر و تحول در مولفه های فرهنگی آن کشور مبادرت به سلطه نمایند.از جمله این مولفه ها:باورها،عادات،اعتقادات، رسوم،زبان،خط و دیگر اشکال فرهنگ است که معمولا دشمنبا تغییر آنان و تسلط برآن،سلطه گری خود را نهادینه می کند.

رهبر انقلاب اسلامی اشاره خوبی به این موضوع دارند:

«این نکته را من عرض می کنم که سلطه ی واقعی قدرت ها،سلطه ی فرهنگی است.یعنی اگر ملتی بتواند فرهنگ و باورها و اعتقادات  و رسوم و آداب و عادت خود را،ودر مرحله بالاتر،زبان و خط خویش را در ملت دیگری نفوذ بدهد،بر آن ملت مسلط است،کاری که در دوره ای از این دوسیت سال گذشته،فرانسوی ها با کشور های دیگر کردند و در یک دوره انگلیسی ها کردند، و در این اواخر آمریکایی ها انجام دادند؛یعنی زبان و خط  و فرهنگ و روشهای زندگی خودشان را به هر کشوری که توانستند، صادر کردند.اگر کشوری از لحاظ اقتصادی هم مستقل باشد و وابسته قدرتها نباشد،اما چنانچه قدرتهای بیگانه بتوانند فرهنگ خودشان را در این کشور نفوذ بدهند،بر آن مسلطند»(10/1/69)

تسلط فرهنگی از تسلط اقتصادی و از تسلط سیاسی هم خطرناک تر است،چرا؟چون وقتی یک ملت بر ملت دیگر تسلطفرهنگی پیدا کرد،هویت ملتی که زیر سلطه است،از بین می رود.اگر یک ملت را از تاریخش،از گذشته اش، از فرهنگش،از شخصیتش، از مفاخر علمی و دینی و سیاسی و فرهنگی اش جدا کردند و از یادش بردند،زبانش را از او گرفتند،الفبایش را از او گرفتند، کتابش را از او گرفتند،سابقه فرهنگی اش را از او گرفتند،این ملت آماده خوهد بود که هر چه بر سر او خواهند،بیاورند.این ملت دیگر جان پیدا نمی کند مگر این که شخصیتهای برجسته ای در آن ظهور کنند.این بلا را بر سر بسیاری از کشورها آورده اند(24/8/79)

یکی از پورفسور های اسرائیلی در مورد جنگ با ایران نقل می کند:

با ایران نمی شود حمله نظامی کرد ملت ایران دو بال دارند که تا هر زمانی این دوبال را داشته باشد قدرت زیادی دارد این دو بال عبارت اند از:1-گذشته سرخ و اعتقاد به امام حسین و کربلا و عاشورا 2-اعتقاد به آینده ای سبز و حکومت جهانی حضرت مهدی.اگر این دو بال را از جوانان و ملت ایران بگیرید ایران شکست می خورد و در غیر این صورت ایران همیشه پیروز است

((پس بیاییم نگذاریم که این دو بال را با تهاجم فکری و فرهنگی از ما بگیرند))

یازهرا

التماس دعا